انواع قیرهای امولسیونی
قیرهای امولسیونی مصرفی در راهسازی را می توان از نظر بار الکتریکی و هم سرعت و زمان شکسته شدن(جدا شدن ذرات قیر از آب) رده بندی نمود.
انواع قیرهای امولسیونی از نظر بار الکتریکی:
از نظر بار الکتریکی قیرهای امولسیونی به دسته تقسیم بندی می شوند:
- قیرهای امولسیونی آنیونیک(Anionic Bitumen Emulsion) که بار الکتریکی ذرات قیر درون آن منفی است. این نوع قیرهای امولسیونی از اوایل قرن بیستم (1920 میلادی) ابداع و مورد استفاده قرار گرفت.
- قیرهای امولسیونی کاتیونیک(Cationic Bitumen Emulsion) که بار الکتریکی ذرات قیر در آن مثبت است. این نوع از قیر امولسیونی در اواسط دهه 1950 میلادی و به دنبال بروز برخی مشکلات در استفاده از قیرهای امولسیونی آنیونیک در خصوص شکست امولسیون و چسبندگی قیر به مصالحی که بار الکتریکی آن منفی بود بوجود آمد که به معنی یک پیشرفت عمده در تکنولوژی بود.
چرا که بر خلاف قیرهای امولسیونی آنیونیک که در آنها عمل شکست بطور شیمیایی صورت نمیگرفت و میبایستی آب تبخیر شده تا باعث بروز عمل شکست در امولسیون شود در حالیکه در قیرهای امولسیونی کاتیونیک عمل شکست بصورت شیمیایی صورت گرفته که علاوه بر شکست به موقع، چسبندگی مناسب تری نسبت به قیرهای امولسیونی آنیونیک نیز ایجاد مینمود. این موضوع سبب گردید در سال 1962 میلادی میزان تولید قیرهای امولسیونی کاتیونی به 50 % کل تولیدات رسیده و درسال 1971 میلادی 90% از کل تولیدات قیرهای امولسیونی در جهان را به خود اختصاص دهد.
- قیرهای امولسیونی غیر یونی(Non-ionic)
قیر امولسیونی غیر یونی عمدتاً مصرف صنعتی داشته و معمولاً چندان مصرفی در راهسازی ندارند.
انواع قیرهای امولسیونی از نظر سرعت شکسته شدن
بعد از مصرف و اجرای قیرهای امولسیونی، آب موجود در مخلوط جدا و قیر به تدریج سطح راه و یا اطراف سنگدانه ها را اندود میکند که این فرآیند شکست امولسیون نامیده می شود.
قیرهای امولسیونی Emulsion(Bitumen)Asphalt
قیر به عنوان ماده چسباننده به شکل های متفاوتی مورد استفاده قرار میگیرد. قیر خالص در دمای محیط به حالت جامد یا نیمه جامد می باشد که کارآیی لازم را ندارد ولی میتوان به سه روش کارآیی آن را افزایش داده و قابل استفاده نمود که عبارتند از:
- گرم کردن قیر خالص که برای آسفالت های گرم کاربرد دارد.
- مخلوط نمودن قیر با حلال های نفتی (قیرهای محلول) که علاوه بر گرانی قیمت حلال های نفتی مساله آلودگی محیط زیست را هم در پی دارد.
- مخلوط نمودن قیر با آب به صورت قیر امولسیونی، که علاوه بر نداشتن آلودگی های زیست محیطی در درجه حرارت محیط کاملاً مایع بوده و کارایی قابل توجهی در اختلاط با مصالح سنگی و پوشش سطحی و آب بندی رویه های آسفالتی خصوصاً در شرایط مرطوب را دارا میباشد.