امولسیفایر قیر چیست؟

امولسیفایر قیر چیست؟

امولسیفایرها مهمترین جزء در ترکیب قیر امولسیون است که وظیفه آن اختلاط قیر با آب است.
اتوکسیل آلکیل آمین نام شیمیایی آن است که در صنایع گوناگونی کاربرد دارند و از خانواده الکیل آمین ها هستند.
امولسیفایر بصورت مایع بوده و رنگ آن زرد متمایل به قهوه ای است که دارای بوی تندی است. نقطه اشتعال آن 200 درجه سانتیگراد است.

طبق تعریف امولسیون سیستمی است ناهمگن که در آن حداقل یک مایع امتزاج بوده در یک مایع دوم بصورت قطرات و ذرات بسیار ریز پراکنده شده که در آن قطر ذرات معلق حدود 1 میکرومتر تا حداکثر 10 میکرومتر است این سیستم ها از پایداری کمی برخوردار هستند و با اضافه کردن مواد فعال کننده به آن مواد بصورت پایدارتری بجا خواهند ماند.

مایع پراکنده شده را فاز پراکنده یا داخلی و مایعی که آن را احاطه کرده است را خارجی مینامند.

همچنین امولسیفایر به ماده ای اطلاق میشود که موجب میگردد در آن سرعت واکنش های شیمیایی کم شده و از این طریق باعث پایداری امولسیون میگردد این امولسیفایرها استفاده گسترده ای در محصولات غذایی و صنعتی دارند امولسیفایرها دسته بزرگی از ترکیبات مختلف هستند که هر کدام استفاده مخصوص به خود دارد.

با اضافه کردن امولسیفایر به دو مایع که در حالت طبیعی و عادی با همدیگر مخلوط نمی شوند کشش سطحی بین دو ماده کاسته شده و از دو فازی شدن آن جلوگیری بعمل می آورد و بدین ترتیب امولسیون تشکیل می شود.

دسته بندی امولسیفایرها براساس یونی و غیر یونی بودن آنها است در واقع پتانسیل یونیزاسیون امولسیفایرها براساس تغییرات الکتروشیمیایی در فاز آبی است. در امولسیون های قیر یونی سر آب دوست غیر یونی و قطعی بوده و بدون یونیزه شدن در آب حل می شود.

امولسیفایری که در تهیه قیر امولسیونی استفاده می شود و به آن امولسیفایر قیر گفته می شود موجب می گردد کشش سطحی بین آب و قیر کاهش یابد و موجب تشکیل آن گردد این موارد باعث میگردد که قطرات قیر به همدیگر متصل نشده و مانع از انعقاد ذرات پراکنده قیر می شود.
ایفای نقش امولسیفایر در قیر امولسیونی بشرح ذیل است:

الف: کشش سطحی بین ذرات ریز قیر را کاهش میدهد.

ب: با جلوگیری از انعقاد قطرات قیر امولسیون را پایدار میکند.

ج: مشخصات عملکرد امولسیون را برای زمان شکسته شدن و ایجاد چسبندگی مشخص میکند.

انتخاب اشتباه امولسیفایر و یا استفاده از درصد نامناسب باعث تولید قیر امولسیونی ناپایدار و در نتیجه شکست زودهنگام و عدم امکان استفاده از آن میگردد. امولسیفایر قیر به دو گروه اصلی کاتیونیک و آنیونیک طبقه بندی می شوند.

در امولسیفایرهای کاتیونیک ذرات قیر دارای بار مثبت بوده و در اثر دافعه این بارهای مثبت ذرات بصورت ممکن در آب خواهند ماند اما در امولسیفایرهای آنیونیک ذرات قیر دارای بار منفی بوده و به دلیل طولانی بودن فرآیند شکست استفاده خاص تری دارند. شکستن امولسیون عبارت است از تبادل بار الکتریکی مولکول های امولسیفایر با مصالح سنگی منجر به از بین رفتن فشار محافظ مولکول های قیر شده و این فرصت را ایجاد میکند که یکدیگر را جذب کرده و به شکل قیر در آیند.

امولسیفایرهای قیر امولسیونی زودشکن و دیرشکن متفاوت بوده و درصد استفاده از آن فرق دارند. امولسیفایرهای مورد استفاده از قیرهای CRS دارای یک گروه الکیل به عنوان آب گریز است و در  امولسیفایرهای CSS از یک هیدروکربن حلقوی استفاده شود.

امولسیفایرها مهمترین جزء در ترکیب قیر امولسیون است که وظیفه آن اختلاط قیر با آب است.
اتوکسیل آلکیل آمین نام شیمیایی آن است که در صنایع گوناگونی کاربرد دارند و از خانواده الکیل آمین ها هستند.
امولسیفایر بصورت مایع بوده و رنگ آن زرد متمایل به قهوه ای است که دارای بوی تندی است. نقطه اشتعال آن 200 درجه سانتیگراد است.
 برای استفاده از آن هشدارهای حفاظتی بشرح ذیل بایستی رعایت گردد:
•  تماس با چشم: باعث مشکلات جدی چشم شامل درد، قرمزی و آب ریزش میشود. درزمان استفاده حتماً از عینک های بزرگ محافظت استفاده شود، اگر ریسک پاشیدن قطرات وجود دارد از محافظ صورت نیز استفاده کنید.
•  تماس با پوست: میتواند سبب تحریکات پوستی و آلرژی شامل درد و سوزش، قرمزی و تاول شود و همین طور اثر خورندگی دارد. از دستکش استفاده شود.
•  بلعیدن و خوردن: بلعیدن امولسیفایر خطرناک است و باعث معده درد میشود.
•  تنفس: بخارات این ماده میتواند سبب تحریکات بینی، سرفه و سختی تنفس شود. حتماً از ماسک استفاده کنید.
•  برای زندگی آبزیان خطرناک و سمی است، از ریختن آن در محیط جلوگیری شود.
•  حریق: این ماده نمیسوزد ولی از سیگار کشیدن هنگام استفاده از این محصول خودداری شود.
کمک های اولیه:
•  تماس با چشم: سریعاً چشم های آلوده با اسید استیک 5 % شستشو دهید، در صورت در دسترس نبودن با آب گرم به مدت 15 الی 20 دقیقه شستشو دهید. کاملاً زیر پلک ها را شتسشو داده و به پزشک مراجعه کنید.
•  تماس با پوست: لباس ها و کفش های آلوده را درآورید و با اسید استیک 3 % شستشو دهید. در صورت در دسترس نبودن با آب و صابون شستشو داده و در صورت نیاز به پزشک مراجعه شود.
•  بلعیدن و خوردن: دهان خود را با آب بشویید. شخص را به هوای آزاد انتقال داده و اگر شخص هوشیار است مقداری آب به او بنوشانید. هرگز سعی در استفراغ نداشته باشید چون باعث مشکلات ریوی میگردد و اگر استفراغ اتفاق افتاد سر را پایین نگه دارید تا استفراغ وارد شش ها نشود و سپس کمک های پزشکی دریافت شود.
•  تنفس: فرد را به هوای آزاد برده تا هوای تازه استشناق کند. اگر هنوز بخارات وجود دارد از ماسک استفاده شود. اگر تنفس کند یا متوقف شد از تنفس مصنوعی استفاده کنید و در نهایت در صورت نیاز به پزشک مراجعه شود.
•  اطلاعات پزشکی: علائم حیاتی فرد (دما، فشار خون و ...) را مرتب چک کرده و به پزشک یا نزدیکترین مرکز کنترل سموم مراجعه شود.
اطفاء حریق:
•  از وسایل مناسب اطفاء حریق استفاده شود.
•  اگر مخازن حاوی امولسیفایر آتش بگیرند در اثر فشار حاصل شده احتمال ترکیدن مخازن وجود دارد.
•  این مواد سمی هستند و برای آبزیان مضر می باشند، بنابراین از جاری شدن آن در رودخانه ها و فاضلاب جلوگیری شود.
•  در هنگام بروز آتش سریع محل حادثه را ترک کنید.
احتیاطات شخصی:
•  حفاظت پوست: دستکش، لباس و کفش مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده کنید.
•  حفاظت چشم: از عینک محافظ با قاب دور چشم مواد شیمیایی غیرقابل نفوذ در برابر گازها استفاده شود. محافظ صورت ضروری میباشد.
•  حفاظت بدن: دستکش، لباس و کفش مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده شود. دوش و چشم شور ایمنی در محیط های کار با این ماده الزامی است.
•  حفاظت تنفسی: از ماسک مناسب استفاده شود.
احتیاطات محیط:
•  احتیاط محیطی: از پراکندگی و ریزش مواد و هرز آب آن با خاک، آب راه ها، زهکشی ها و فاضلاب جلوگیری شود.
•  حفاظت محیط کار: تا زمانی که آلودگی به طور کامل برطرف نشده محیط را محدود کنید و تمیز کردن محیط آلوده را فقط توسط افراد آموزش دیده انجام دهید. این افراد میبایست از کلیه تجهیزات ایمنی فردی مورد نیاز استفاده کنند. محیط را تهویه کرده.
•  نظافت محیط آلوده: مواد ریخته شده را با موادی که با این مواد واکنش نمیدهند، جمع کنید. مواد زائد را در داخل ظروف مناسب، دربسته و با برچسب مخصوص نگهداری کنید. محیط را با آب شستشو دهید. آب داخل ظروف نگهداری وارد نشود.
طریقه دفع ضایعات مواد و بسته بندی
•  دفع بسته بندی مواد: در صورت امکان این مواد باید در جاهای تعیین شده، دفن شوند. اگر ضایعات کم بود میتوان این مواد را به آب اضافه کرد و به آرامی بوسیله سدیم یا کربنات سدیم خنثی نمود.
جابجایی و انبارداری:
•  احتیاطات جابجایی: از آزاد شدن بخارات و قطرات این مواد به چشم و روی پوست جلوگیری نمایید. همیشه مطمئن باشید که تهویه محیطی محل حمل و نقل مناسب و کافی است و از تنفس بخارات آن خودداری کنید، از ماسک مناسب استفاده کنید. در صورت امکان به صورت بسته های کوچک در محیطی با تهویه مناسب، حمل شوند و درب آن تا زمانی که استفاده نشده کاملاً محکم بسته شود.
•  شرایط انبارداری: در محیط خشک، خنک و با تهویه محیطی مناسب و به دور از اشعه مستقیم آفتاب، گرما و سایر منابع مشتعل و محترق دیگر نگهداری شوند. بعد از هر بار استفاده درب ظرف محکم بسته شود و آن را به طور عمودی قرار دهید که از نشت آن جلوگیری شود. همه ظروف و بسته ها باید لیبل داشته باشند.
•   بهداشت فردی: خوردن، آشامیدن و سیگار کشیدن در انبار نگهداری مواد ممنوع میباشد. کارگرها حتماً قبل از خوردن و آشامیدن دستها و صورت خود بشورند و لباس های آلوده خود را تعویض کنند.

 

دیدگاه خود را برای ما بنویسید