قیر امولسیون

قیر امولسیون ترکیب و مخلوطی است از دو مایع(آب و قیر) که غیر قابل امتزاج هستند که در آن قیر بصورت ذرات بسیار ریزی در آب معلق هستند که در این صورت قیر را به عنوان فاز داخلی و یا فاز غیر پیوسته و مایع دیگر(آب) را فاز خارجی یا فاز پیوسته می‌نامند.

امکان ایجاد این موضوع به کمک ماده ای فراهم میگردد که به آن امولسیفایر یا امولسیون ساز گفته می شود. قطر دانه های قیر بین 001/0 تا 002/0 میلیمتر هستند. هرچه قطر ذرات قیر کمتر باشد امولسیون مرغوب تر است.

امولسیون تشکیل شده است:

قیر(Bitumen)
آب(Water)
امولسیفایر(Emulsifier)
اسید(Acid)
کلسیم کلراید(calcium chlorideCacl2)
که جزء ثابت قیر امولسیون هستند اما حسب نوع و ارتقا کیفیت امولسیون میتوان به آن حلال(Solvent)، پایدار کننده(Stabilizer) و پلمیر(polymer) اضافه کرد.

در واقع قیر و آب اصلی ترین و مهمترین مواد تشکیل دهنده قیر امولسیون هستند که به کمک امولسیفایر مخلوط میگردند.

طبقه بندی قیرهای امولسیونی حسب ساختار یونی آنها به سه دسته آنیونیک، کاتیونیک و نانیونیک تقسیم بندی میشود. در حال حاضر استفاده از قیرهای امولسیونی آنیونیک به مرور زمان کاربرد خود را از دست داده و به این منظور قیرهای امولسیون کاتیونیک جایگزین آن شده اند.
امولسیون قیری کاتیونیک که دارای بار الکتریکی مثبت به مصالح سنگی شامل ترکیبات سیلیسی و کوارتز که بار الکتریکی منفی دارند بهتر می چسبد. مهمترین شاخص در خصوصیت قیرهای امولسیونی زمان شکست و جدا شدن قیر و آب آن پس از استفاده و اجرا است که آنها را به سه دسته اصلی تقسیم بندی می کنند:

تندشکن(ناپایدار)

کندشکن(نیمه پایدار)

دیرشکن(پایدار)

قیرهای تند شکن(Cationic Rapid Setting-CRS):

امولسیون های قیری تندشکن(ناپایدار) (Cationic Rapid Setting-CRS) امولسیون های قیری ناپایدار روی سطح مصالح بسیار سریع شکسته می شوند و یک لایه بسیار نازک قیر را به جای می گذارند. مصرف عمده آنها در آب بندی با مصالح سنگی، آب بندی با ماسه، آسفالت های سطحی و ماکادام نفوذی می باشد. امولسیون های قیری تندشکن برای آنکه در سطح راه جاری نشوند، از کند روانی بالایی برخوردار می باشند.

قیرهای کند شکن(Cationic Medium Setting-CMS):

این دسته شامل امولسیون های قیری است که نسبت به امولسیونهای تندشکن پایداری بیشتری داشته و می توان آنها را با مصالح سنگی مخلوط نمود زیرا که بلافاصله پس از تماس با سنگدانه ها شکسته نمی شوند و مخلوط آسفالتی برای چندین دقیقه کارایی خود را حفظ می کند. این امولسیونها می تواند در کارخانه های

اسفالت سیار تهیه شده و یا به شکل آسفالت مخلوط در محل استفاده میشوند. امولسیون های قیری کندشکن پوشش بهتری به مصالح سنگی، در دمای بالای محیط میدهند.

قیرهای دیر شکن(Cationic Slow Setting-CSS):

این دسته شامل امولسیون های قیری است که پس از تماس با مصالح سنگی پایداری زیادی دارند. این امولسیونها را می توان با مصالح سنگی با دانه بندی پیوسته و مقادیر زیادی ریزدانه استفاده نمود. امولسیون های قیری دیرشکن کندروانی کمی دارند که می توان با اضافه کردن آب، کندروانی آنها را بیشتر کاهش داد. این گروه وقتی رقیق گردند، می توانند برای اندود سطحی، آب بندی سطح روسازی بدون مصرف سنگدانه و فرو نشاندن گرد و غباره استفاده شوند. اگر سرعت شکست تندتری در مخلوط آسفالتی، مثلا" در دوغاب امولسیون قیری مورد نیاز باشد می توان به آن سیمان پرتلند یا آهک هیدراته اضافه نمود.

نوع قیری که راه سازی به کار می رود با توجه به عوامل و شرایط جوی، نوع و شدت ترافیک ، نوع روسازی ، جنس و دانه بندی مصالح سنگی و نحوه اجرای روسازی مشخص میگردد.جدول زیر کاربرد عمومی انواع قیر نشان می دهد.

هر کدام از این طبقه بندی ها موارد استفاده مخصوص به خود را داراست در حال حاضر استفاده از قیر امولسیون در دستورکار اجرایی وزارت راه و شهرسازی قرار گرفته و استفاده از قیر محلول را (مگر در موارد خیلی خاص) ممنوع نموده است. مقدار قیر در قیرهای امولسیونی بر حسب نوع آن از 55 تا 65 درصد متغیر است.

دیدگاه خود را برای ما بنویسید

دفتر خدمات عایقکار

باسلام و عرض ادب، آیا قیر آمولسیون دیر شکن برای سطوح،
یک عایق رطوبتی کامل محسوب میشود. باسپاس

22 آذر 1399