اطلاعات ایمنی در تولید و استفاده از قیر امولسیون
مواد اصلی بکار رفته در تولید قیر امولسیون بشرح ذیل است: (به غیر از قیر خالص)
1- اسید کلریدریک HCL
2- امولسیفایرها با نام شیمیایی ASFIER 223
3- کلرید کلسیم Cacl2
در این مقاله به چگونگی استفاده از این مواد درصد و نحوه اختلاط و کاربرد آنها در تولید قیر امولسیون پرداخته نمیشود بلکه فقط به جنبه های ایمنی و بهداشتی آن میپردازیم.
اسید کلریدریک که به آن هیدروژن کلراید و اسید کلروهیدریک هم گفته می شود جزو پرخطرترین مواد مورد استفاده در تولید قیر امولسیون است فرمول شیمیایی آن HCL است و در رسته اسیدهای غیرآلی طبقه بندی میگردد. این اسید مایع و فرار است و اغلب بدون رنگ و یا کمی زردرنگ است و بوی تند و زننده ای دارد.
اسیدی است خورنده و قوی مقدار PH این اسید بین صفر تا 2 است و کاربردهای زیادی در صنعت دارد.
در تولید قیرهای امولسیونی و در زمان استفاده از این ماده هشدارهای حفاظتی به شرح ذیل بایستی مدنظر قرار گیرد.
• تماس با چشم:
غلظت بخارات و قطرات این ماده میتواند سبب تحریکات شدید و سوختگی، کوری چشم منجر شود.
• تماس با پوست:
تماس با پوست موجب تحریکات شدید پوستی (قرمزی، تاول، تورم و درد) سوختگی و صدمات پوستی شود.
• بلعیدن و خوردن: میتواند سبب زخم های خورنده در دهان، گلو و شکم شود. علائم آن شامل سختی در قورت دادن، عطش، استفراغ و حالت تهوع، اسهال و صدمات شدید است.
• تنفس: محلول این ماده بسیار خورنده است. بخارات این ماده میتواند سبب تحریکات شدید بینی، زخم گلو، انسداد، سرفه و سختی تنفس شود.در مدت مواجهه با این ماده زخم در بینی و گلو ایجاد شود.
• حریق: این ماده نمیسوزد.
کمک های اولیه:
• تماس با چشم: سریعاً چشم های آلوده را به مدت 20 تا 30 دقیقه با آب ولرم شستشو داده، پلک ها باز نگه داشته شوند و پزشک مراجعه شود.
• تماس با پوست: سریعاً لباس های آلوده به اسید را درآورده و موضع آلوده را با آب ولرم به مدت 20 تا 30 دقیقه با آب ولرم شستشو دهید و به پزشک مراجعه شود.
• بلعیدن و خوردن: هرگز به فردی که بیهوش است چیزی نخورانید. در صورت هوشیاری فرد، دهان وی را با آب تمیز شستشو داده و فرد را وادار به استفراغ نکنید. به فرد هوشیار 240 تا 300 میلی لیتر آب بخورانید. در صورت امکان پس از خوردن آب به فرد شیر دهید. اگر استفراغ به صورت طبیعی اتفاق افتاد دوباره به فرد آب داده و به پزشک مراجعه شود.
• تنفس: منبع مولد آلودگی یا فرد را به هوای آزاد برده، علائم مسمومیت با این ماده 48 ساعت پس از مواجهه نمایان میشود به پزشک مراجعه شود.
• اطلاعات پزشکی: علائم حیاتی فرد(دما، فشار خون و ...) را مرتب چک کرده و به پزشک یا نزدیکترین مرکز کنترل سموم مراجعه شود.
اطفاء حریق:
• خطر آتش گیری: این ماده نمیسوزد. تماس با فلزات، تولید گاز هیدروژن کرده که مخلوط این گاز با هوا میتواند سبب انفجار شود.
• نحوه مناسب اطفاء: از اسپری آب برای خنک کردن ظروف محتوی این ماده استفاده شود.
• سایر توضیحات: از اسپری یا مه آب برای کاهش بخارات این ماده استفاده شود. از اسپری کردن آب به منبع نشت این ماده خودداری شود.
احتیاطات شخصی:
• حفاظت پوست: دستکش، لباس و کفش مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده کنید.
• حفاظت چشم: از عینک محافظ با قاب دور چشم مواد شیمیایی غیرقابل نفوذ در برابر گازها استفاده شود. محافظ صورت ضروری است.
• حفاظت بدن: دستکش، لباس و کفش مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده شود. دوش و چشم شور ایمنی در محیط های کار با این ماده الزامی است.
• حفاظت تنفسی: از ماسک های مناسب استفاده شود.
احتیاطات محیط:
• حفاظت محیط کار: تا زمانیکه آلودگی بطور کامل برطرف نشده باشد محیط را محدود کنید و تمیز کردن محیط آلوده را فقط توسط افراد آموزش دیده انجام دهید. این افراد میبایست از کلیه تجهیزات ایمنی فردی مورد نیاز استفاده کنند. محیط را تهویه کرده.
• نظافت محیط آلوده: مواد ریخته شده را با موادی که با این ماده واکنش نمیدهند جمع کنید. مواد زائد را در داخل ظروف مناسب، دربسته و با برچسب مخصوص نگهداری کنید. محیط را با آب شستشو دهید. آب داخل ظروف نگهداری وارد نشود.
طریقه دفع ضایعات مواد و بسته بندی:
• دفع بسته بندی مواد: در صورت امکان این مواد باید در جاهای تعیین شده، دفن شوند. اگر ضایعات کم بود میتوان این مواد را به آب اضافه کرد و به آرامی بوسیله سدیم یا کربنات کلسیم خنثی نمود.
جابجایی و انبارداری:
• احتیاطات جابجایی: تهویه از آزاد شدن بخارات و قطرات این مواد جلوگیری نمایید. همیشه مطمئن باشید که تهویه محیطی محل حمل و نقل مناسب و کافی است. در صورت امکان به صورت بسته های کوچک در محیطی با تهویه مناسب حمل شوند.
• شرایط انبارداری: در محیط خشک، خنک و با تهویه محیطی مناسب و به دور از اشعه مستقیم آفتاب، گرما و سایر منابع مشتعل و محترق دیگر نگهداری شوند. این مواد باید به دور از مواد ناسازگار مثل مواد اکسید کننده، مواد کاهنده و ... انبار شوند.
• بسته بندی مناسب: ظروف دارای برچسب مناسب باشند. در زمانیکه از ظروف استفاده نمیشوند درب آنها کاملاً بسته باشد.