پوشش های حفاظتی آسفالتی (فوگ سیل) Fogseal

نگهداری از شبکه راه ‌های کشور از مهمترین اهداف وزارت راه و شهرسازی است بطوریکه سالیانه هزینه گزافی صرف آن می شود، کاهش هزینه ها و روش های کاهش آن از جمله نکات قابل توجهی می باشد که بدین منظور استفاده از آسفالت های حفاظتی از جمله فوگ سیل یکی از راهکارهای آن است.یکی از روش های نگهداری از روسازی راه های آسفالته فوگ سیل است، چنانچه در نظر باشد فرسودگی راه و آسفالت موجود یک محور مورد مرمت و حفظ و نگهداری قرار گیرد فوگ سیل شیوه ارزان قیمت و سریعی است.رویه آسفالتی راه ها به مرور زمان بر اثر آفتاب و گرما و عبور ترافیک کارایی و کیفیت خود را از دست میدهند و دچار فرسایش می شوند.

آسفالت آسیب دیده

اندود فوگ سیل سبب می گردد تا شن زدگی و کچلی راه مرمت شده و ترک های ریز رویه آسفالتی نیز پر شوند. بنابراین فوگ سیل یک عایق رطوبتی آب بند است که از نفوذ آب ناشی از بارندگی به لایه های زیرین جلوگیری بعمل می آورد. بدیهی است اجرای فوگ سیل زمانی موثر است که لایه های زیرین تخریب نشده باشد و دچار نشست نباشند و در صورت وجود نشست های جزیی قبلاً مرمت شده باشند. اجرای فوگ سیل سبب می گردد که لایه موجود راه بخوبی محافظت شده و از ادامه تخریب رویه راه جلوگیری بعمل می آورد. اجرای این اندود مقرون به صرفه بوده و با توجه به صرف سرمایه کم می تواند از 3 الی 5 سال رویه راه موجود را در شرایط مطلوبی محافظت کند.
هدف از اجرای فوگ سیل علاوه بر آب بند کردن رویه آسفالتی که به عنوان لایه مقاومتی در رویه ها مطرح می باشد. بدیهی است این لایه نازک بوده و باربر نمیباشد، برای اجرای اندود قیری (فوگ سیل) از قیرهای امولسیونی استفاده می شود. در این صورت بایستی ضمن مسدود کردن عبور ترافیک در هر باند نسبت به پاشش آن اقدام نمود. استفاده از قیرهای امولسیونی دیرشکن CSS در اجرای فوگ سیل بخصوص برای رویه های آسفالتی که ترک های ریز دارند مناسب تر است. خاصیت دیرشکنی این نوع قیر سبب می شود که قیر زمان کافی جهت نفوذ به ترک های ریز را داشته باشد و رویه آسفالتی بهتر آب بند شود. بدیهی است در این صورت برقراری عبور و مرور و ترافیک بر روی آن زمان بیشتری را طلب می کند درصورتیکه رویه آسفالتی راه فاقد ترک باشد می توان از قیرهای زودشکن CRS بهره برد. این نوع قیر در مدت کوتاهی پس از پا
شش شکسته شده و امکان برقراری عبور و مرور بر روی آن سریعتر امکان پذیر است اجرای فوگ سیل در زمان درجه حرارت کم و یا زیاد از کیفیت آن میکاهد. بطوریکه اجرای آن در درجه حرارتی بالاتر از 35 درجه سانتیگراد و کمتر از 10 درجه سانتیگراد توصیه نمی شود.

اجرای فوگ سیل

قیر باقیمانده پس از شکست اطراف دانه های شن و ماسه رویه راه را پوشش داده و سبب تثبیت آن می شود. در صورتیکه هوا بارانی شود و یا احتمال بارش باران وجود داشته باشد، باید از اجرای فوگ سیل خودداری نمود چون قیر امولسیونی در اثر بارش باران بر روی سطح راه روان شده و کارایی لازم را ندارد، هرچند اگر رویه راه کمی مرطوب باشد اجرای فوگ سیل بلامانع است، ولی زمان گیرش آن در زمان رطوبت افزایش می یابد.اجرای فوگ سیل در زمان وزش باد شدید مناسب نیست، وزش باد شدید باعث میشود پس از خروج قیر از نازل ها بخوبی روی سطح راه قرار نگرفته و لایه ای یک دست و یکنواخت حاصل نگردد. در زمان اجرای فوگ سیل بایستی اطمینان حاصل گردد که نازل ها و میله های انتقال قیر در ارتفاع و زاویه درستی قرار گرفته اند و قیر امولسیونی به اندازه و مقدار لازم و کافی بر روی سطح آسفالت پاشیده می شود.در زمان اجرای فوگ سیل قبلاً بایستی ضمن هماهنگی با پلیس راه منطقه از علایم ترافیکی لازم به منظور آگاهی استفاده کنندگان از راه بهره برد و با کمک پرچمدار و مخروط های ایمنی، ایمنی ترافیک را حفظ نمود، به هیچ عنوان نباید قبل از گشایش راه، ترافیک از روی فوگ سیل تازه اجرا شده عبور نماید چون سبب می شود قیر امولسیون به چرخ وسایل نقلیه چسبیده و آنرا از سطح راه جدا کند و کَنده شود. در زمان اجرا نباید قیر امولسیون بیشتر از 80 درجه گرم شود و تنظیم نازل های قیرپاشی به منظور پاشش یکدست  یکنواخت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.


اجرای فوگ سیل

در ذیل مشخصات فنی قیرهای   CSS1    CSS-1h   CRS مورد استفاده در فوگسیل ارایه میگردد:






Spicification-CSS-1h

مقدار قیر مصرفی جهت اجرای فوگسیل از 300 گرم تا 1500 گرم حسب نوع و کیفیت روسازی میتواند متغیر باشد.

ذخیره کردن قیرهای امولسیونی

در هنگام ذخیره نمودن قیرهای امولسیونی مراتب ذیل بایستی مورد توجه قرار گیرد:

•  این نوع قیر را بایستی در درجه حرارت بین حداقل 10 تا حداکثر 55 درجه سانتیگراد ذخیره نمود.

•  از شعله مستقیم آتش برای گرم کردن آن خودداری گردد و بایستی از سیستم روغن داغ بهره برداری شود. ولی مبنا بر درجه حرارت روغن داغ بالاتر از 85 درجه سانتیگراد باشد و دمای امولسیون های قیری به 85 درجه سانتیگراد بیشتر افزایش یابد چون موجب میگردد آب موجود در امولسیون به بخاز تبدیل گردد و موجب میشود کندروانی آن افزایش یافته و لایه ای از قیر خالص روی آن ایجاد شده و قیر امولسیون از کارایی لازم برخوردار نباشد و تخلیه آن بسیار مشکل است. 

 

 

 

دیدگاه خود را برای ما بنویسید