دانستنی های فرآورده های قیری

قیر محلول MC30 Cutback Bitumen) MC-30) از حل کردن قیر خالص در حلال نفتی بدست می آید که مشخصات و موارد کاربرد آن بشرح زیر است:

رویه آسفالتی راه ها در اثر گذشت زمان و عبور ترافیک و تحت تاثیر عوامل جوی مختلف مانند بارندگی، یخ زدگی، تابش خورشید و اثرات سایشی چرخ وسایط نقلیه، لاستیک یخ شکن و دیگر عوامل به مرور دچار خرابی میگردند. برای جلوگیری از شدت فرسودگی و خراب شدن سطح راه ها بررسی مداوم میزان خرابی ضروری میباشد و توجه نکردن به آن باعث تشدید این خرابی و سرایت آن به لایه های دیگر و در آخر از بین رفتن کامل روسازی و بدنه راه خواهد شد. مدت عمر مفید هر آسفالت به کیفیت اجرا و مصالح مصرفی در زمان ساخت آن بستگی دارد، هرچند ترافی

تفاوت قیرهای امولسیونی با محلول عمده تفاوت قیرهای امولسیون و MC در ماده ای که آنها را به مایع تبدیل می کند است.

تمامی خواصی که برای قیرهای محلول در ساخت و نگهداری راه ها متصور است برای قیرهای امولسیونی هم امکان پذیر میباشد. ضمن اینکه دامنه و کاربرد قیرهای امولسیونی گسترده تر از قیرهای محلول میباشد و از این نظر قیرهای امولسیونی در برابر قیرهای محلول از عملکرد بهتر و بیشتری برخوردار هستند.

نظر به اینکه قیر به عنوان مهمترین جزء روسازی راه و آسفالت شناخته میشود و چنانچه این قیر از کیفیت و عملکرد مناسبی برخوردار نباشد اثر مستقیم بر کیفیت آسفالت خواهد داشت. اخیراً بجای تولید قیرهای ویسکوزیته گرید (Viscosity Grade) و قیرهای با درجه نفوذ (penetration Grade) در تولید آسفالت از قیرهای PG (penetration Grade) استفاده میگردد.

هرچند قیر از نظر ظاهری و فیزیکی یک ماده یکدست و یکنواختی بنظر می آید اما از نظر ترکیبات شیمیایی مخلوطی است غیر همگون و از مواردی با ترکیبات مختلف بوجود آمده است. اما علیرغم همه این انواع ترکیبات مختلف، از نظر عملکردی دارای مشخصات یگانه ای هستند.

روسازی راه قسمتی از جسم راه است که بخش عمده ای از بار ناشی از عبور و مرور ترافیک را متحمل میگردد و در واقع بر روی آخرین لایه متراکم شده خاک طبیعی زمین و اغلب خاک اصلاح شده و متراکم شده خاکریز ها قرار میگیرد.

امروزه ارتباط مستقیم بین رشد اقتصادی و توسعه کشور هر چه بیشتر با مقوله حمل و نقل روشن تر می شود اثرات زیست محیطی احداث راه آن همیشه وجود داشته است. در حال حاضر یکی از اهداف مهم کشورها برای کسب توسعه اقتصادی در رشد حمل و نقل و سرمایه گذاری هرچه بیشتر در توسعه و ایمنی حمل و نقل است.

آسفالت مخلوطی است از مصالح سنگی و فیلر و قیر که در روسازی راه ها مورد استفاده قرارمیگرند لایه آسفالتی راه از دو قسمت توپکا و بیندر تشکیل میگردد توپکا آخرین لایه روسازی است که مستقیماً با چرخ وسایل نقلیه و بار وارده و شرایط جوی قرار دارد کیفیت مخلوط آسفالتی از نظر نوع دانه بندی جنس مصالح سنگی و نوع مقدار قیر مصرفی میباشد.

مواد اولیه تولیدقیر که ناشی از ته ماند برج تقطیر در خلاء در پالایشگاه بجای میماند را وکیوم باتوم Vacuum Batuum(VB) میگویند. نفت خامی که در پالایشگاه در برج تقطیر به انواع مختلفی از مواد تبدیل میشود و این مواد در نقطه جوش های متفاوتی حاصل میگردند دارای ته ماندی شبیه قیر یا همان وکیوم باتوم است.

به جدا شدن قیر از سنگدانه و از رویه آسفالتی که به آن عریان شدگی آسفالت و شن زدگی هم گفته می شود یکی از دلایل متعدد خرابی رویه راه است. مرمت عریان شدگی آسفالت به روش های مختلفی انجام می شود که در ادامه به آن بطور اختصار خواهیم پرداخت. یکی از دلایل عریان شدگی آسفالت نفوذ رطوبت به درون آسفالت است که به دلیل ضعیف بودن پیوند سنگدانه و قیر ایجاد میشود که در نهایت موجب تخریب رویه میگردد. هرچند عریان شدگی در اثر عواملی به غیر از نفوذ آب نیر میتواند ایجاد گردد.

زغال سنگ ها در برابر گرمادهی تجزیه میشوند و براساس فشار و دماهای متغیر به مواد گوناگونی مبدل میگردند که هر کدام کاربرد صنعتی وتجاری مختص به خود را دارا میباشد معمولاً زغال سنگ ها در دمای 100 درجه سلسیوس رطوبت خود را از دست میدهند تا دمای 400 درجه سانتیگراد تجزیه میشوند به مواد روغنی و گازی تغییر مییابند و به ازاء هر یک تا دو درجه در دقیقه تا دمای 45 درجه سانتیگراد قطران زغال سنگ حاصل میگردد.